مقایسه فرایندهای فنتون هتروژن و جذب سطحی با استفاده از نانوکامپوزیت مغناطیسی

  زمینه: ورود مستمر آنتی­بیوتیک ها به محیط، عامل مشکلات بالقوه بسیاری همچون مقاومت میکروارگانیسم­های بیماری­زاست.   هدف : مطالعه به منظور مقایسه فرایندهای فنتون هتروژن و جذب­ سطحی با استفاده از نانوکامپوزیت مغناطیسی در حذف آنتی­بیوتیک سیپروفلوکساسین از محیط­های آبی انجام شد.   مواد و روش ­ها: این مطالعه تجربی در سال 1393 در دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. کارایی نانوکامپوزیت مغناطیسی جهت حذف سیپروفلوکساسین در سیستم ناپیوسته با بررسی زمان ­تماس 15 تا 300 دقیقه، pH 4 تا 10، غلظت اولیه آنتی بیوتیک 30 تا 200 میلی­گرم بر لیتر ، مقدار جاذب 1 تا 3 گرم بر لیتر و غلظت پراکسید هیدروژن 5 تا 25 میلی­مول بر لیتر بررسی شد. مشخصات فیزیکی و ساختاری جاذب ساخته شده با استفاده از طیف ­سنج مادون قرمز ( FTIR ) تحلیل شد.   یافته­ها: حداکثـر کارایـی فرایندهـای فنتـون هتـروژن و جـذب ­سطـحی در pH ­ هـای برابر 4 و 7 حاصـل شـد کـه کارایـی حـذف سیپروفلوکساسین به ترتیب %95 و %87 بود . داده­های تعادلی جذب با ایزوترم لانگموئر مطابقت بهتری نشان داد. سرعت واکنش بهترین سازگاری را با مدل درجه دوم کاذب داشت.  نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، می­توان نانوکامپوزیت مغناطیسی Fe3O4/MWCNTs را به عنوان جاذب قابل قبولی در فرایند فنتون هتروژن در حذف آنتی­بیوتیک سیپروفلوکساسین از محیط­های آبی در نظر گرفت.